Meneer Stultjens had een prostaatoperatie ondergaan vanwege prostaatkanker. Hoewel de operatie succesvol was en de kanker stabiel bleef, kampte hij met een blijvend probleem: urineverlies. “Bij het fietsen met een gewoon fietszadel kreeg ik bij het afstappen direct onhoudbaar en onmerkbaar urineverlies doordat de druk van het perineum op de blaas in één keer weg was,” vertelt hij. Deze ongemakkelijke situatie maakte het fietsen, een activiteit die meneer Stultjens samen met zijn vrouw veel doet, een uitdaging.
Twee jaar geleden kreeg meneer Boerjan tijdens een routineonderzoek vervelend nieuws: hij had prostaatkanker. “Ik wilde geen risico’s nemen en koos ervoor om de gehele prostaat te laten verwijderen,” vertelt hij. De operatie, een prostatectomie, verliep succesvol, maar liet hem met een blijvend probleem achter: urineverlies.
Mevrouw van den Broek heeft een zware tijd doorgemaakt vanwege vulvakanker. Een ernstige maar ook zeer pijnlijke aandoening, wat fietsen in eerste instantie onmogelijk maakte. “Ik dacht dat fietsen voor mij gedaan was. Het was mijn grote hobby, ‘s zomers fietste ik wel zo’n 80 à 90 kilometer per dag.”
In een zoektocht naar verlichting bij het fietsen na een prostaatverwijderingsoperatie, ontdekte meneer Pronk al snel dat standaardoplossingen niet voldeden aan zijn specifieke behoeften. Ziekenhuizen boden weinig begeleiding en reguliere fietsenwinkels hadden geen passende zadels.
